In de gevarieerde Vlaamse traditie van de beeldende kunsten neemt Agnès Van Ransbeeck een unieke plaats in. Steen, brons, marmer, inox, arduin roepen een mannelijke wereld op van onbehouwen kracht, monumentale zwaarte en het overmeesteren ervan. Beeldhouwer, beeldenstormer, beeldentemmer.
Agnès Van Ransbeeck, vrouw, fijnzinnig, discreet, teder, kwetsbaar, vormt uit dezelfde materialen heel persoonlijke, fascinerende beelden.
Wars van trends en de daaraan gekoppelde commercialiteit, gaat ze ver van de mensen af, door en door eerlijk met zichzelf, op zoek naar nieuwe, aanvullende en verrijkende materialen en vormen. De spankracht in haar werk vergroot, haar intrinsieke dualiteit wordt meer en meer zichtbaar.
Eenzaamheid ervaart ze positief als een ruimte waarin ze kan gedijen en die ze opvult met een bijna buitenissige belangstelling voor andere kunstvormen. Ze houdt van architectuur, muziek, kookkunst, theater, opera, leest gretig biografieën, proza - Yukio Mishima is één van haar favoriete auteurs - en vooral poëzie.
Haar intense relatie met de poëzie uit zich vooral in de titels van haar werken. Haar titels, vaak perfecte versregels, willen een eerste hulp zijn, een gerichte aanzet tot kijken. Tevens leveren ze het bewijs van haar liefde voor de literatuur en vormen ze een poëtische ondersteuning van heel haar oeuvre.
Agnès Van Ransbeeck is en werkt integer. Geen wispelturigheid, geen kapsones. Ze wil zich steeds vernieuwen, niet stagneren en zoekt gedreven naar de beeldentaal die haar ervaringen en wensdromen passend weergeeft.
Koen Stassijns en Ivo van Strijtem, dichters.
U kan hieronder een reportage over Agnès Van Ransbeeck uitgezonden op Ring-TV bekijken.
Ik wens u veel kijkplezier!
Lage definitie | Hoge definitie |
---|---|
(9 mb) | (17 mb) |
(9 mb) | (17 mb) |